Διαφορές παραδοσιακής και σύγχρονης Ωριαίας Αστρολογίας

Βασικό κριτήριο για να διαφοροποιηθεί η παραδοσιακή από την σύγχρονη ωριαία αστρολογία ήταν η ανακάλυψη του εξωκρόνιων πλανητών (Ουρανός το 1781, Ποσειδώνας το 1846 και Πλούτωνας το 1930).

Ακόμη και σήμερα η γνώση της ωριαίας βασίζεται στις μελέτες του  Lilly και ενώ από την συγγραφή του βιβλίου του έχουν αλλάξει άρδην πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα η βαρύτητα που πλέον δίνουμε στον ψυχολογικό παράγοντα γεγονός που δεν ενδιέφερε κατά την αρχαιότητα ή τον μεσαίωνα, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι τα τελευταία χρόνια «έριξαν ψήφο εμπιστοσύνης» στην παραδοσιακή αστρολογία (πχ. Olivia Barclay). 

Παρ’ όλα αυτά οι σύγχρονοι ή αν θέλετε οι πιο παράτολμοι, έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά και χρησιμοποιούν για παράδειγμα ως  συγκυβερνήτες των ζωδίων του Υδροχόου, του Ιχθύ, τους εξωκρόνιους με εξαίρεση εκείνη του Πλούτωνα για το ζώδιο του Σκορπιού και αυτό επειδή για τον Πλούτωνα υπάρχουν πολλά κενά όπως για παράδειγμα, σε ποιο ζώδιο  βρίσκεται η έξαρση του. Κάποιοι την δίνουν στον Κριό, κάποιοι στον Υδροχόο και κάποιοι άλλοι στον Αιγόκερω, γεγονός είναι πάντως πως η αστρολογική κοινότητα δεν έχει καταλήξει σε ποιο ζώδιο θα αποδώσει την έξαρση του. Έτσι, για τον Σκορπιό συνήθως εξετάζουμε τον Άρη τον παραδοσιακό κυβερνήτη του Σκορπιού.

Οι πρώην απαγορευτικοί κανόνες που οδηγούσαν στην ακύρωση ενός χάρτη λειτουργούν πλέον ως προειδοποιητικοί χωρίς ο αστρολόγος κάθε τρεις και λίγο να ακυρώνει χάρτες αφήνοντας τους αναπάντητους. Για κάθε προειδοποιητικό κανόνα υπάρχει ερμηνεία η οποία βοηθά στην απάντηση του ωριαίου χάρτη που μελετάμε. Για παράδειγμα όταν η Σελήνη βρισκόταν σε κενό πορείας ή στην καμένη ζώνη (15 μοίρες Ζυγού – 15 μοίρες Σκορπιού) δεν ερμήνευαν χάρτες γιατί θεωρούσαν πως δεν θα υπάρξει καμία εξέλιξη στο θέμα. Αντίθετα σήμερα προχωράμε στην ερμηνεία του χάρτη αφού θεωρούμε πως τα παραπάνω περιγράφουν την σωματική και ψυχολογική κατάσταση που βρίσκεται ο ερωτών.

Απλανείς αστέρες, αντισκιές, κλήρος τύχης, καμένοι πλανήτες από Ήλιο, θέση cazimi  τείνουν να εξαλειφθούν με την αιτιολογία πως όσο λιγότερα στοιχεία μελετάμε τόσο πιο ξεκάθαρη απάντηση παίρνουμε. Αντίθετα δεν είναι λίγοι εκείνοι που στην ανάλυση ενός ωριαίου έχουν προσθέσει τα μεσοδιαστήματα μια θεωρία που  οι ρίζες της βρίσκονται στον Cuido bonati, (διάσημος αστρολόγος του 13^ου αιώνα)  και που  θεμελίωσε και καθιέρωσε πολύ αργότερα ο Reinhold Ebertin. Οι όψεις που χρησιμοποιούν οι παραδοσιακοί αστρολόγοι είναι οι 5 Πτολεμαικές, δηλαδή η Σύνοδος, η Αντίθεση, το Τρίγωνο, το Τετράγωνο και το Εξάγωνο. Οι σύγχρονοι αστρολόγοι επιλέγουν να δίνουν βαρύτητα  στην χιαστί την λεγόμενη 150αρα, στο μισό τετράγωνο ή αλλιώς 45αρα και στο ενάμιση τετράγωνο ή αλλιώς 135αρα όχι  για να πάρουν απάντηση όσο για να βρουν πόσο αρνητικό μπορεί να είναι το κλίμα από ψυχολογικής κυρίως άποψης.

Προσωπικά δεν ακυρώνω κανέναν χάρτη εξαιτίας των προειδοποιητικών κανόνων, μελετώ όλους τους πλανήτες, πλην του Πλούτωνα για κυβερνήτη του Σκορπιού όπου εκεί θα μελετήσω τον Άρη. Λιγότερο εξετάζω τους απλανείς αστέρες ή τον κλήρο της τύχης εκτός κι αν το ερώτημα σχετίζεται με οικονομικά θέματα. Οι καμένοι πλανήτες (εκτός Άρη) χρόνια τώρα τους βλέπω να λειτουργούν κανονικά όπως έχουμε μάθει στην παραδοσιακή, με τη διαφορά πως όταν ένας καμένος πλανήτης βρίσκεται στην κυριαρχία ή έξαρση του λειτουργεί πολύ καλύτερα απ’ ότι αν θα βρισκόταν σε αδυναμία ή έξαρση ή, αν δεν  είχε κανέναν τίτλο, καμένος Δίας για παράδειγμα στο ζώδιο του Τοξότη. Όσο για τις αντισκιές, σχεδόν πάντα τις κοιτάζω όμως ιδιαίτερη βαρύτητα θα τους δώσω όταν δεν υπάρχει καμία σχέση του ερωτώντος με το ζητούμενο. Από όψεις η μόνη δευτερεύουσα όψη που μελετώ είναι η χιαστί κι αυτό γιατί έχω παρατηρήσει πως όταν υπάρχει μεταξύ σημειοδοτών λειτουργεί και δείχνει ένα αρνητικό γεγονός ή μια άρρωστη κατάσταση.

Τέλος για την οικοθεσία εξακολουθώ να χρησιμοποιώ χρησιμοποιώ το σύστημα Regiomontanus αλλά να επιλέγω οίκους και σημειοδότες ανάλογα με το είδος της ερώτησης. Σαφέστατα θεωρώ πως ο ψυχολογικός παράγοντας είναι εξίσου σημαντικός και στην ωριαία αστρολογία με το σκεπτικό πως η ωριαία αστρολογία θα πρέπει να συμβαδίζει με την εξέλιξη της εποχής, τις ανάγκες που έχουμε στη σύγχρονη ζωή και το πολιτιστικό περιβάλλον που ζει καθένας από εμάς και όχι σύμφωνα με την αρχαιότητα ή τον Μεσαίωνα που όλα ήταν οπισθοδρομικά και φανατικά.

Αν πάραυτα κάποιοι από εσάς εξακολουθείτε να αναρωτιέστε για τον λόγο που διαχωρίστηκε η σύγχρονη από την παραδοσιακή, σκεφτείτε ότι ο κυριότερος λόγος είναι πως η αστρολογία είναι δοσμένη γνώση από κανόνες και αξιώματα (όχι απαραίτητα λανθασμένα) που διασώθηκαν εποχές που ο άνθρωπος ζούσε πολύ διαφορετικά. Τόσο απλά…..

Τίνα Ζαχαριάδου